Dziękuję za wszystkie komentarze, zawsze mam dylemat, czy odpowiadać na nie, czy nową notkę napisać?
Trochę się  obawiam, że się wystrzelam w komentarzach, a na blogu będą wisieć pajęczyny, ale bardzo bym chciała, żebyście się nie poczuli zlekceważeni, żebyście wiedzieli, że każdy przeczytałam, nad każdym się pochyliłam, za każdy dziękuję. I nawet nikt mnie nie opierniczył, że pojechałam po bandzie z tą szczerością. Mam jedną taka koleżankę, dla której ten rodzaj blogowego ekshibicjonizmu jest nie do pojęcia. A mi to jakoś pomaga. Przez 19 lat pisania bloga niezła terapia się tu odbyła z Waszą pomocą.
I pogłaszczecie po pleckach i przywołacie do porządku i pokażecie inne horyzonty bazując na waszych historiach. Dziękuję!

Dziś równo miesiąc jak babcia umarła, już się otrzepałam, wyspałam się , odpoczęłam, wynicnierobiłam.
Aż mi w spodniach ciasno, jednak mam dużo mniej ruchu.
Ostatnie dwa tygodnie szydełkowałam jak opętana, tak przyjemnie się siedzi na czterech literach, macha szydełkiem i ogląda coś na jutubach albo tiktokach.
Zrobiłam kolejną mandalę.

                                        

Normalni ludzie kupują takie obręcze, ale iksiński złota rączka wygina mi takie z drutu, spawa spawarką, przegłaszcze i gotowe. Zamawiam u niego średnicę jaką potrzebuję i cyk jak złota rybka spełnia życzenia. Ogólnie złoty człowiek z Iksińskiego :D
Jeszcze łapacz snów ( sów?) dla koleżusi drugiej powstał.

Ale koniec tego bezrobocia, gruchnęła wieść, że synowa na wigilię przyjeżdża, o rany!
Cieszę się, bo lubię tę dziewczynę i jak już zaczynają razem na święta jeździć to znaczy że faza związku wzbiła się na wyższy lewel. Stresuję się jednocześnie, bo jestem chujową panią domu, a im bardziej mi zależy, tym większe katastrofy generuję.
Potrzebowałam takiego lekkiego szturchańca, żeby się z tego rozmemłania otrząsnąć, i ruszyć z werwą.

Kociczki moje, w maju skończą  16 lat, są przekochane. Starzeją się, Plamka ostatnio częściej zwana Pierdzisławą, sadzi takie śmierdzące bąki, że trudno wytrzymać. Buryśka ślepa na jedno oko przyniosła mi ostatnio mysz do domu, na szczęście martwą, bo żywe same przychodzą spod podłogi, chyba ze 20 już tej jesieni zgładziłam. Wiem gdzie włażą, od razu na wejściu stoi arsenał pułapek, dzięki czemu nie rozłażą się po chacie. 
Mąż się wykąpał, i mnie zagaduje, więc urywam. Do następnego!